საქართველო ევროპა-აზიის შემაერთებელ კავკასიის ყელზე მდებარეობს, ამიტომ აქ  ერთმანეთს ემიჯნება განსხვავებული ფლორისტული და ფაუნისტური არეალები. დასავლეთ საქართველოს ბარის ბუნებრივი პირობები მნიშვნელოვნად განსხვავდება აღმოსავლეთ საქართველოს ბარისაგან, კავკასიონის მთიანეთის ბუნება კი - საქართველოს სამხრეთ მთიანეთის ბუნებრივი პირობებისაგან. გეოტექტონიკური და კლიმატური სარტყელების გამო ჩვენი ქვეყანა მრავალფეროვან სანახაობას ჰპირდება მოგზაურობით და აღმოჩენებით დაინტერესებულ პირებს.

საქართველოში 856 ტბაა, რომლებიც ქვეყნის მთლიანი ფართობის 0.24%-ია (ანუ 167.28 კმ2). ისინი ერთმანეთისგან განსხვავდებიან, როგორც ვიზუალური თვალსაზრისით, ასევე დანიშნულებით და ლანდშაფტური მრავალფეროვნებით. ჩვენ ვისაუბრებთ საქართველოს რამდენიმე ტბაზე, რომლებიც დამთვალიერებელში დიდ მოწონებას და აღტაცებას იწვევენ:

აბუდელაურის ტბა-მყინვარული ტბა აღმოსავლეთ საქართველოში, მცხეთა-მთიანეთის მხარეში, დუშეთის მუნიციპალიტეტში, თუშეთ-ხევსურეთის კავკასიონის სამხრეთ კალთაზე, ჭიუხების ძირში, ზღვის დონიდან 2812 მეტრ სიმაღლეზე. ფართობი 0,035 კმ². მაქსიმალური სიღრმე 3,8 მ.  საზრდოობს თოვლის, მყინვარისა და წვიმის წყლით. გამდინარეა. მაქსიმალური დონე აქვს ზაფხულში, მინიმალური — ზამთარში. ხანგრძლივი დროის განმავლობაში (6 თვეზე მეტი) ყინულითაა დაფარული. ყინულისაგან თავისუფლდება მაისის ბოლოს, ტბაში თევზი არ არის. ცნობილია აბუდელაურის სამი ტბა-მწვანე, ლურჯი და ტბები. თუ შენ ერთხელ მაინც დაგთენებია თავზე ჭიუხებიდან ამოწვერილი დაგვიანებული მზის სხივებით გაჭრილი სუსხიანი დილა, თუ შენ ერთხელ მანც გიგრძვნია ტბებიდან წამოსული გამყინავი სურნელი მაშინ მიხვდები რომ აბუდელაურის ტბები ხევსურეთში განწესებული სამოთხეა, რომელიც ერთხელ მაინც უნდა ნახო სანამ ცოცხალი ხარ.

ტაბაწყური - ტბა სამცხე-ჯავახეთის მხარეში, ბორჯომისა და ახალქალაქის მუნიციპალიტეტების საზღვარზე, ზღვის დონიდან 1991 მ . ტბის ქვაბული წარმოქმნილია ლავური ნაკადების შეგუბების შედეგად. საზრდოობს მიწისქვეშა, თოვლისა და წვიმის წყლით. გამდინარეა მიწისქვეშა გზით. წყლის დონე დაბალია თებერვალში, მაღალია — ივნისში. გაყინულია დეკემბრის ბოლოდან მარტის ბოლომდე. წყალი მტკნარია, მდიდარია თევზით. ტბის გარშემო გაშენებულია სოფლები ტაბაწყური და მოლითი. გარშემორტყმულია ქცია-ტაბაწყურის აღკვეთილით. აქ არის სოფელი, რომელიც ტბაში შეჭრილ ნახევარკუნძულზე მდებარეობს. ლურჯი ტბა, ქარვისფერი მინდვრები  და  სიჩუმე, რომელსაც მხოლოდ ტალღების ხმა არღვევს.

ტობავარჩხილი -(ვერცხლის ტბა)  ტბა ეგრისის ქედის სამხრეთ კალთაზე, ჩხოროწყუს მუნიციპალიტეტში, ზღვის დონიდან 2650 მ სიმაღლეზე.  საზრდოობს თოვლის, წვიმისა და მიწისქვეშა წყლით. გამდინარე. წყლის დონე დაბალია — ზამთარში, მაღალია — ივლისში. წყალი მტკნარია. თევზი არ იცის. ტბისკენ მიმავალი გზა ძალიან შორია, მაგრამ ყველაზე დაღლილ მოგზაურსაც კი ავიწყდება ყველანაირი დისკომფორტი ამ მისტიკური და შთამბეჭდავი სანახაობის ხილვისას.

ფარავანი - ვულკანურ-ტექტონიკური ტიპის ტბა სამხრეთ საქართველოში, ნინოწმინდის მუნიციპალიტეტში. წარმოადგენს ზედაპირის ფართობით საქართველოს უდიდეს ტბას. გაწოლილია ჯავახეთის ვულკანური მთიანეთის ჩრდილო-აღმოსავლეთ ნაწილში, სამსარისა და ჯავახეთის ქედებს შორის მდებარე ქვაბულში, ზღვის დონიდან 2073 მ სიმაღლეზე. წყლის დონე ყველაზე დაბალია ოქტომბერ-ნოემბერში, ყველაზე მაღალი მაის-ივნისში. ტბა გაყინულია ზამთარში, ყინულის სისქე ირყევა 47-73 სმ შორის. საზრდოობს მიწისქვეშა, თოვლისა და წვიმის წყლით. ფარავნის ტბის ირგვლივ გაშენებულია სოფლები, ტბის ნაპირას არის ფოკის მამათა მონასტერი, მის სიახლოვეს კი  შაორის ციხე მდებარეობს.

პალიასტომი - გამდინარე ტბა ოდიშ-გურიის დაბლობზე, ქალაქ ფოთთან, სამეგრელო-ზემო სვანეთის მხარეში. ზედაპირის ფართობი 18,2 კმ², მაქსიმალური სიღრმე 3,2. მდებარეობს ზღვის დონიდან — 0.3 მ დაბლა. საზრდოობს წვიმის წყლითა და შენაკადებით. ტბას ერთვის მდინარე ფიჩორი, გამოედინება მდინარე კაპარჭინა. მაღალი დონე იცის გაზაფხულზე, ზაფხულსა და შემოდგომაზე, დაბალი — ზამთარში. წყალი თბილია ივლის-აგვისტოში (25,1°C), ცივია იანვარში (5,2 °C), ძლიერი ქარების გამო ტბაზე ხშირად ჰომოთერმიაა. აქ შეგიძლიათ ნავით გაისეირნოთ და დატკბეთ ტბის ულამაზესი მისადგომებით, ლერწამის ნაზარდებით, რომლებიც გაუვალ კედელს ქმნიან.

ბატეთის ტბა- მეწყრული წარმოშობის ტბა საქართველოში, ქარელის მუნიციპალიტეტში, თრიალეთის ქედის ჩრდილოეთ კალთაზე, ბატეთისწყლის ხეობაში. ზღვის დონიდან 1313 მ. უდიდესი სიღრმე 12 მ. მეწყერი რომელმაც ტბა წარმოშვა, სამხრეთიდანაა ჩამოწოლილი. ვრცელი ნაპირი არ გააჩნია. გარშემორტყმულია წიწვნარ-წიფლნარი ტყით შემოსილი ფერდობებით. წყალი გამჭვირვალეა და მტკნარი. ტბიდან გამოდის ნაკადული. ტბის სამხრეთ ნაპირი დაჭაობებულია. დეკემბრიდან მარტამდე ყინულითაა დაფარული. ტბაში ბინადრობს საქართველოს წითელ წიგნში შესული მცირეაზიური ტრიტონი. წითელი წიგნის მონაცემებით ტბაში კალმახიც გვხვდება.

ქორულდის ტბა-ტბა მდებარეობს ზღ.დ-დან 2850 მ-ზე. ამ ადგილიდან შესაძლებელია გადახედოთ ზემო სვანეთის სოფლებსა და ენგურის ხეობას, ასევე, კავკასიონის მყინვარებს, შხარა, თეთნულდი, უშბა, ლაილა და სხვა. წყალი ცივია, აქაურობის მთავარი ხიბლი შთამბეჭდავი  პანორამული ხედებია.

რიწის ტბა- ტბა, აფხაზეთში, საქართველოში, მდინარე ბზიფის აუზში, ზღვის დონიდან 884 მ, მაქსიმალური სიღრმე 101 მ. ქვაბული წარმოიქმნა გაგრის ქედის სამხრეთ-აღმოსავლეთ კალთიდან ჩამოქცეული კლდეზვავით, მდინარე ლაშიფსის დაგუბების შედეგად.უდიდესი დონე მაისშია, უმცირესი — თებერვალში. წყლის ტემპერატურა თებერვალში — 3,8°C, აგვისტოში — 17.8°C. რიწის წყალი მეტად მტკნარია. გაზაფხულზე მომწვანო ფერისაა, ზამთარში — მოცისფრო-მოლურჯო. თევზებიდან იცის მხოლოდ კალმახი. რიწა უღრმესი ტბაა ამიერკავკასიაში. ტბის გარშემო წიწვოვან ნაძვთა მრავალი ნაირსახეობა ხარობს.

მაშ ასე, ძვირფასო მოგზაურებო, გაზაფხული უკვე დადგა, ნელ-ნელა გამოთბება, თქვენ კი წინასწარ გაემზადეთ და განსაზღვრეთ მარშრუტი. უქმეები  მეგობრებთან ერთად დაგეგმეთ და აღმოაჩინეთ საქართველო.